فرق من و تو:

گفتي عاشقمي، گفتم دوستت دارم.

گفتي اگه يه روز نبينمت ميميرم، گفتم من فقط ناراحت ميشم.

گفتي من بجز تو به كسي فكر نمي كنم، گفتم اتفاقا من به خيلي ها فكر مي كنم.

گفتي تا ابد تو قلب مني، گفتم فعلا تو قلبم جا داري.

گفتي اگه بري با يكي ديگه من خودمو مي كشم، گفتم اما اگه تو بري با يكي ديگه، من فقط دلم ميخواد طرف رو خفه كنم.

گفتي ... ، گفتم... . حالا فكر كردي فرق ما اين هاست؟ نه! فرق ما اينه كه: تو دروغ گفتي، من راستشو

زندگی جیره ی مختصریست
مثل یک فنجان چای
و کنارش عشق است
مثل یک حبه ی قند
زندگی را با عشق نوش جان باید کرد

باران عشق

منو ببخش

 که هنوز اون قده عاشقت نشدم که تو رو از فکر غیر خودم ، از فکر رقیبام بیرون بیارم.

منو ببخش

 که چشمام هنوز اون قده واست نباریده که به زلالی دلم نگاه کنی و هنوز به من شک داری.

منو ببخش

که اونی نیستم که همه لحظه هاتو ، تک تک نفس هاتو ، با من تقسیم کنی.

منو ببخش

که هنوز اون قده بهت نزدیک نشدم که منو از خودت می رونی ، به هجرت می کشونی.

منو ببخش

اگه نتونستم دل و زبونتو یکی کنم تا باهام روراست باشی ، که بهم تکیه کنی.

منو ببخش

اگه وقتی دلت تنگه ، بی حوصله ای ، منو واسه درد دل هات نمی خوای.

منو ببخش

اگه حیاط کوچیک دل من سیب نداره و فقط عکسی از یک حوض پیربه یادگارمونده.

منو ببخش

منو ببخش اگه همه زندگیت نشدم.

منو ببخش اگه عاشقت نکردم.

منو ببخش ....

خداوندا اگر روزي بشر گردی

 زحال ما خبر گردي

 پشيمان مي شوي از قصه خلقت

 از اين بودن، از اين بدعت

 خداوندا تو مي داني که انسان بودن و ماندن در اين دنيا چه دشوار است

 چه زجري مي کشد آن کس که انسان است و از احساس سرشار است

منم آن شعله آتش که از هر شمع برخیزم... تمام هستی خود را فقط به پای تو ریزم... درون قلب من فرمانروایی کن... که از موی تو برخیزد همه عطر دل انگیزم...

خوشبختی را دیروز به حراج گذاشتند ولی حیف که من زاده ی امروزم...

خدایا جهنم فرداست پس چرا امروز می سوزم ؟!!

بعضي فکر مي کنند منصفانه نيست که

خدا کنار گل سرخ خار گذاشته است
بعضي ديگر خدا را ستايش مي کنند که کنار خارها گل سرخ گذاشته است

از که پنهان کنم این راز دل خسته خویش؟

از نسيمی که پیام آور توست ؟ از بهاری که مرا رسوا ساخت ؟

از خدائی که خودش می داند ؟ عشق وحشی تر از آن است که پنهان ماند

روزگاريست همه عرض بدن ميخواهند
همه از دوست فقط چشم و دهن ميخواهند
ديو هستند ولي مثل پري ميپوشند
گرگ هايي كه لباس پدري ميپوشند
آنچه ديدند به مقياس نظر ميسنجند
عشق ها را همه با دور كمر ميسنجند
خوب طبيعي است كه يك روزه به پايان برسد
عشق هايي كه سر پيچ خيابان برسد

باز باران با ترانه ..می خورد بر بام خانه..

شکوفه می دهد

بس کند میگذرد برای آنان که در انتظارند.

من بودم ، تو و یک عالمه حرف
و ترازویی که سهم تو را از شعرهایم نشان می داد!
کاش بودی و می فهمیدی وقت دلتنگی ، یک آه چقدر وزن دارد

ساقي امشب باده در دف ميكند                  مستي ما را مضاعف ميكند

در حريم خلوت اسرار خود                    باده نوشان را مشرف ميكند

باده گفتم بادها جاري شدند                 خام ريشان اسب عصاري شدند

چند خواهي بافتن لا تاعلات                         فاعلاتا فاعلاتا فاعلات