آری عشق به نگاهی نمی آید که با نگاهی برود.
با رنگ چشمی نمی آید که با رنگ چشمی برود.
با قامتی رعنا نمی آید که با قامتی رعناتر برود.
با عشوه ای نمی آید که با غمزه ای برود.
عشق سنگین و به تدریج می آید ،
با زحمت و تلاش می ماند و هرگز نمی رود.
و از همه مهمتر اینکه منحصر به فرد می ماند
و هیچ کس و هیچ چیز جای آن را نمی گیرد...