نگاه کن!

آن دور دستها ...

یکی تنها به انتظار ایستاده ...

لبخندی عاشقانه را !

دستی برایش تکان بده ...

تا بشکند حصار سنگی تنهایی اش!

از آجیل سفره عید، چند پسته ی لال مانده است؟!

آنها که لب گشودند، خورده شدند!

آنها که لال ماندند، میشکنند.

دندانساز راست میگفت:

پسته ی لال، سکوتش دندان شکن است….!

” حسین پناهی ”

آدم هـا می آینـد زنـدگی می کننـد می میـرنـد و می رونـد ..
امـا فـاجعـه ی زنـدگی ِ تــو آن هـنگـام آغـاز می شـود
کـه آدمی می رود امــا نـمی میـرد!
مـی مـــانــد و نبـودنـش در بـودن ِ تـو
چنـان تـه نـشیـن می شـود کـه تـــو می میـری

دلى که اندوه دارد
نیاز به شانه دارد نه نصیحت...
کاش همه این را مى فهمیدند….!

اگر نفسی در سینه است ، تو خودت میدانی برای تو نفس میکشم

برای تویی که تمام وجودم هستی ،

تویی که به خاطرت گذشتم از همه چیز ، بی تو جای من در اینجا نیست

تمام قلبم خلاصه میشود در عشق تو ،

راه خودت را برو ، کاری به کار دلم نداشته باش

بیش از این مرا خسته نکن ، مرا بازیچه آن قلب نامهربانت نکن...

من چرک نویس احساسات تو نیستم

دوستت دارم هایت را جای دیگری تمرین کن...

زندگی من حبابی زیباست ...

زندگی را دوست دارم
نه برای رابطه های دروغیش
نه برای آدمایی که طعم دوست دارم رو با هوس اشتباه میگیرن
زندگی رو دوست دارم
به خاطر تنها بودنش
تنهایی...
تنهایی رو دوست دارم
به خاطر اشکهایی که میشه در آغوشش بریزی
به خاطر اینکه تنهایی:
تنها، کسیه که میتونی بهش اعتماد کنی
تنها، کسیه که حرفایه دلت رو جایی جار نمیزنه
تنهایی دل سوزوندن و غصه خوردن نداره